Manavgat Mutlu Son

“Bence bu üşütme deÄŸil, ” dedi Olivia. Miranda başını salladı. “Dün gece yediÄŸimiz balığın son aÅŸama iyi olduÄŸundan mutlaka eminim ve – ” Manavgat Mutlu Son Miranda’nın Olivia’nın nefes nefese kalmış olduÄŸunı anlaması için onun yüzüne bakması gerekmiyordu. Biliyordu. Tümüyle inanmıyor olabilirdi fakat biliyordu.Manavgat Mutlu Son “Miranda?” Miranda olduÄŸu yerde dondu kaldı. “Sen- ?” Miranda istem dışı yutkundu ve başını salladı. “Ah aman. Ah aman. Of of of..”

Miranda hayatında, belki de, ilk defa Olivia’nın tümüyle suskunluÄŸa büründüğünü görüyordu. Miranda aÄŸzını sildi ve sonra, nihayet midesi birazcık rahatlayınca, lazımlıktan başını kaldırdı ve oturdu. Olivia, sanki bir hayalet görmüş ÅŸeklinde ona bakıyordu. “nasıl?” diye sordu nihayet. “OlaÄŸan ÅŸekilde, ” dedi Miranda. “Seni temin ederim, kiliseyi uyarmak için bir sebep yok.” “Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim, ” dedi Olivia telaÅŸ içinde.” Seni üzmek istemedim. Sadece o kadar… Peki… Bilmelisin ki… Peki… Bu çok büyük bir sürpriz.” “Beni de hayrete düşürdü, ” diye karşılık verdi Miranda. Olivia düşünmeden, “Senin için o kadar da ÅŸaşırtıcı olamaz, ” dedi. “kısaca yaptıysan eÄŸer… Bilincinde…”

Manavgat Mutlu Son

Sanki birisi ayağıyla aÄŸzına basıyormuÅŸ ÅŸeklinde kelimeler bir türlü aÄŸzından çıkamıyordu. “yine de bir sürprizdi, Olivia.” Manavgat Mutlu Son Olivia ÅŸoku atlatıncaya kadar bir süre sessiz kaldı. “Miranda, sormak zorundayım…” “Sorma!” dedi Miranda. “Lütfen bana kim olduÄŸunu sorma.” “Winston mıydı?” “Hayır!” diyerek yanıtladı kuvvetlice. Sonra mırıldandı, Yüce Tanrım.” “Öyleyse kim?” “Sana söyleyemem, ” dedi Miranda. “Hiç… Kesinlikle hiç uygun olmayan birisiydi. Ben… Ben ne düşünüyordum bilmiyorum fakat lütfen bana tekrar sorma. Bu mevzuda konuÅŸmak istemiyorum.” “mesele deÄŸil, ” dedi Olivia, onu daha çok zorlamanın zekice olmadığını kavradığı anlaşılıyordu. “tekrar sormayacağım, söz veriyorum ama bu durumda biz ne yapacağız?” hepimiz sözcüğünü duyunca Miranda elinde olmadan içinin birazcık ısındığını hissetti. “şu demek oluyor ki, Miranda, sen hamile olduÄŸundan kararlı misin?”

Olivia’nın gözleri ümitle parlıyordu. “sadece gecikmiÅŸ olabilirsin. Ben her süre gecikirim.” Miranda odadaki lazımlığa doÄŸru bariz bir bakış attı. Sonra başını sallayarak mevzuÅŸtu, “Ben hiç gecikmem. Asla.” “Bir yerlere gitmek zorunda kalacaksın, ” dedi Olivia. “Yoksa inanılmaz bir skandal olur.” Miranda başını salladı. Turner’a bir mektup göndermeyi planlıyordu fakat bunu Olivia’ya söyleyemedi.